İcmâ‘: İttifâk etmek, yani Resûl-ü Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm’ın irtihâlinden sonra, her asırda müctehidlerin ve ulemânın bir mes’ele-i dîniyede ittihâd ve ittifâklarıdır.
İcmâl: İhtisâr etmek, kısaltmak
Ecmel: Ziyâde güzel
İhâta-i ilmiye: İlmî ihâta, yani Allâh u Teâlâ Hazretleri’nin her şeyi kemâliyle bilmesidir.
İhtifâl: Toplanma, büyük bir alay ile hürmet ve ta‘zîm. Cem‘i: İhtifâlât
Ehad: Vahdet ve infirâdla muttasıf, sıfât-ı kâmileyi câmi‘ olan zât-ı İlâhiye
İhdâs: Îcâd etmek, hâdis kılmak
İhsânperver: İyilik ve ihsân edici
İhyâ: Hayat vermek
İhbâr: Haber vermek
İhtilâl: İntizâmın hilâfı, yani şîrâzeden çıkmak
Uhrevî: Âhirete âit
İhlâs: Sâfî ve hâlis olmak, işinde ve sözünde sırrını tasfiye edip tâat ve ibâdette riyâyı ve gösterişi terk edip, sâde Cenâb-ı Hakk’ın rızâsını kasdetmek
Uhuvvet: Risâle-i Nûr’un esas mesleği olan kardeşlik
İz‘ân: Tam idrâk etmek, bilmek
İrâde: Murad etmek, dilemek
İrşâd: Doğru yol göstermek
Erkân-ı îmâniye: Îmân esasları İrhâsât: Peygamberlerde, nübüvvetlerinden evvel, ileride peygamberliklerine delil olacak zuhûr eden hârikulâdeler