İcmâ‘: İttifâk etmek, yani Resûl-ü Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm’ın irtihâlinden sonra, her asırda müctehidlerin ve ulemânın bir mes’ele-i dîniyede ittihâd ve ittifâklarıdır.

İcmâl: İhtisâr etmek, kısaltmak

Ecmel: Ziyâde güzel

İhâta-i ilmiye: İlmî ihâta, yani Allâh u Teâlâ Hazretleri’nin her şeyi kemâliyle bilmesidir.

İhtifâl: Toplanma, büyük bir alay ile hürmet ve ta‘zîm. Cem‘i: İhtifâlât

Ehad: Vahdet ve infirâdla muttasıf, sıfât-ı kâmileyi câmi‘ olan zât-ı İlâhiye

İhdâs: Îcâd etmek, hâdis kılmak

İhsânperver: İyilik ve ihsân edici

İhyâ: Hayat vermek

İhbâr: Haber vermek

İhtilâl: İntizâmın hilâfı, yani şîrâzeden çıkmak

Uhrevî: Âhirete âit

İhlâs: Sâfî ve hâlis olmak, işinde ve sözünde sırrını tasfiye edip tâat ve ibâdette riyâyı ve gösterişi terk edip, sâde Cenâb-ı Hakk’ın rızâsını kasdetmek

Uhuvvet: Risâle-i Nûr’un esas mesleği olan kardeşlik

İz‘ân: Tam idrâk etmek, bilmek

İrâde: Murad etmek, dilemek

İrşâd: Doğru yol göstermek

Erkân-ı îmâniye: Îmân esasları İrhâsât: Peygamberlerde, nübüvvetlerinden evvel, ileride peygamberliklerine delil olacak zuhûr eden hârikulâdeler